Η ιστορία της ενήλικης ενηλικίωσής μας

Τα τελευταία χρόνια νιώθω ότι οι προκλήσεις που ξετυλίγονται μπροστά μας πληθαίνουν και εμείς εργαζόμαστε στην κατανόηση του εαυτού μας ταχύτερα από ποτέ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κουραζόμαστε και να θέλουμε πολλές φορές να τα παρατήσουμε ή για να το πω καλύτερα, να μπούμε σε ένα ρυθμό απλά «επιβίωσης», πώς θα βγάλω και αυτή τη μέρα.

Η ζωή μας έχει υπέροχα μυστικά και δώρα απλόχερα να μας προσφέρει και εμείς δεν μπορούμε να τα απολαύσουμε. Γιατί να συμβαίνει αυτό;

Η συνειδητή επιλογή

Δυο δρόμοι ανοίγονται καθώς γινόμαστε πιο συνειδητοί στην εξέλιξη και στην πορεία μας.

Στον ένα δρόμο είμαστε συνολικά ή κάποια μας κομμάτια στη θέση του παιδιού, είμαστε δηλαδή ακόμα ανήλικοι. Αυτό μας βάζει αυτομάτως στη θέση του θύματος, για αυτό νιώθουμε αδύναμοι. Η δύναμη μου είναι έξω από μένα, κάποιος άλλος τη διαχειρίζεται.

Πάρτε μια στιγμή να το νιώσετε, είναι εκεί…

Το παιδικό μου κομμάτι περιμένει από μια εξωτερική πηγή, κάποιον άλλον να του δώσει το δίκιο του, να το θρέψει, να το πάει κάπου, να το καθοδηγήσει, να του δώσει την πλατφόρμα που χρειάζεται για να μπορεί να αντιδρά. Χρειάζεται κάποιον να του δώσει αξία- σημασία- ενδιαφέρον, να το αγαπήσει… Σε αυτές τις ευθύνες βάλαμε τον γονέα τροφό με όλους τους ρόλους του, το σχολείο, τους συντρόφους, την πολιτεία- κράτος, τους φίλους, το αφεντικό μας και την τελευταία τάση, τον Γκουρού-σωτήρα, αν και το σύστημα της θρησκείας-εκκλησία υπήρχε πάντα σε αυτό τον ρόλο επίσης. Όλα εξωτερικές πηγές. Έτσι ξεγελαστήκαμε και δε μάθαμε να κοιτάμε εντός. Ο μέγιστος αντιπερισπασμός.

Ποιος είμαι; 

Είμαστε μια θυμωμένη και μπερδεμένη κοινότητα ανθρώπων. Με πολλά παράπονα και πίκρα. Πολύ δράμα επίσης. Δεν είναι τυχαίο που έχουμε αύξηση στα αυτοάνοσα και στους καρκίνους. Όλα σχετίζονται και με την ψυχολογία μας.

Ζητάμε την αξία μας από το κράτος και δεν  μας την αναγνωρίζει. Νιώθουμε συνέχεια αδικία.

Ζητάμε την αγάπη από το/τη σύντροφο, αλλά ζούμε στην εποχή του αναλώσιμου γάμου και των εύκολων χωρισμών. (Ξέρετε πόσοι γάμοι και σχέσεις θα είχαν σωθεί, αν κάνανε και οι δύο αυτογνωσία; Αν κατανοούσαν, ότι για όλα είμαστε Δημιουργοί; Επίσης και πολλοί γάμοι θα είχαν ελευθερωθεί ο ένας από τον άλλον πιο γρήγορα αλλά και  με πιο κόσμιο τρόπο.)

Ζητάμε την καθοδήγηση από τις ομάδες όλων των τύπων, αλλά αυτές και οι εκπρόσωποι τους τυφλώνονται από την εξουσία και τη δύναμη που τους δίνει η αγάπη και η αδυναμία του κόσμου.

Χρειαζόμαστε τα δικαστήρια για να βρουμε το δίκιο μας, χρειαζόμαστε το κράτος για να μας φτιάξει τη ζωή μας, χρειάζομαι εσένα για να μη νιώθω μοναξιά και να μου δώσεις την αξία  μου.

Εδώ να σημειώσω και την ύπαρξη του Θεού έξω από μένα, που πρέπει να τον παρακαλώ να κάνει αυτό που θέλω. Όμως κάπου μέσα μου έχω κρυμμένο θυμό για τον κόσμο που ζω και “πως ο Θεός τον επιτρέπει”. Επίσης θυμό, που ο Θεός έξω από μένα, δεν κάνει κάτι και για μένα, και το αίσθημα αδικίας διαιωνίζεται.

Άρα;

Έτσι εκπαιδευόμαστε σε ένα  παθητικο- επιθετικο πρότυπο συμπεριφοράς. Είμαστε γενιά που αρεσκόμαστε να αλλάζουμε τον πλανήτη μέσα από τα διαδικτυακά μέσα και την τηλεόραση. Δεν έχουμε μάθει την υγιή Δράση.  Καταπιέζουμε χρόνια τα συναισθήματα μας και αυτά ξεσπάνε άτσαλα και ακατανόητα μερικές φορές ή με ασθένειες σε άλλες περιπτώσεις.

Ο άλλος δρόμος βρίσκεται στην αυτοπραγμάτωση και στην επίγνωση του εαυτού μου.

Εγώ θα βρω τον τρόπο να δώσω σε εμένα αυτό που χρειάζομαι

Θα ενδυναμώσω για να γίνω ο καθοδηγητής μου.

Θα αναλάβω την κυριότητα του εαυτού μου και τη συνολική ευθύνη της ζωής μου.

Θα επιλέξω να ζω μέσα από το πρίσμα της χαράς και θα αποφύγω τη γοητεία του δράματος.

Διεκδικώ τον εαυτό μου, το δικαίωμα στη χαρά, στον έρωτα, στην αφθονία.

Ψάχνω την ολοκλήρωση μέσα στον Εαυτό μου.

Η δράση μου  είναι ενεργή και ξεκινά από τον ίδιο μου τον Εαυτό και τη Συμπεριφορά.

Έχω επίγνωση του  ενεργειακού αποτυπώματος, που αφήνω στον πλανήτη μας και βελτιώνω τη ζωή μου ανάλογα.

Τσεκάρω τις σκέψεις μου, τα συναισθήματα και τις πράξεις μου. Όχι εύκολο. Και ναι, είναι γνώση που κατακτιέται μέσα σε μια ολόκληρη ζωή.

Νιώστε το…

Μαθαίνω να εμπιστεύομαι εμένα και να υπηρετώ το δικαίωμα μου να ζω. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να γνωρίζεις τον Εαυτό σου και να τον αγαπήσεις εσύ. Η ανταμοιβή είναι η Αφύπνιση και επίγνωση του Δημιουργού που είσαι, του Θεϊκού σου κομματιού, του Ένα.. Μόνο έτσι το Ένα που είμαι γίνεται εύκολα Μαζί. Μόνο έτσι, θα έχουμε αρμονικές και ολοκληρωμένες σχέσεις με τον διπλανό μου, το κράτος, το περιβάλλον.

Όταν δύο άνθρωποι αντιμετωπίζονται ως αυτόνομα συστήματα που θέλουν να μοιραστούν τον εαυτό τους και να συνυπάρξουν, οι σχέσεις είναι καθαρές και με πιθανότητες μακροβιότητας.  Όλων των ειδών οι σχέσεις.

Δεν παρακαλώ τον Θεό, αλλά (τον) Ευχαριστώ! Δεν είμαι θύμα, αλλά Δρω. Η δράση μου ξεκινά με την αναγνώριση καθημερινά για ότι έχω, για ότι Είμαι, για κάθε μου πρόκληση που με κάνει πιο εξευγενισμένο είδος, για τον κάθε άνθρωπο που έρχεται με τον δικό του τρόπο να μου διδάξει κάτι. Σε εμένα, τον Μαθητή και Δάσκαλο του Εαυτού μου!

Αυτός ο πλανήτης μπορεί και θα γίνει καλύτερος. Χάρη σε εμάς!

Namaste!

Light Love Gratitude

Ρούλα Παπαθανασίου

@Human Stasis

Thai healing massage

Reiki Master

Meditation

Seminars