Η θεραπεία έρχεται σε επίπεδα που δεν φανταζόμαστε, με τρόπους που δεν ξέρουμε και δεν είμαστε κάποιες φορές ικανοί να ορίσουμε από πριν, τη στιγμή που εμείς συνειδητά ή μη είμαστε έτοιμοι να τη δεχτούμε.
Πολλοί άνθρωποι και ειδικά εν μέσω κρίσης παρουσιάζουν έντονα συμπτώματα άγχους και ασθένειας.
Έχουμε πραγματικά απομακρυνθεί από την μοναδική αρμονία πνεύματος – σώματος.
Θεραπεία είναι η συγχώρεση πολλές φορές, η αποδοχή, ο καθαρισμός. Ο τρόπος που αναπνέουμε, η συνειδητοποίηση του ποιοι είμαστε ή δεν είμαστε, του περιβάλλοντος γύρω μας, η συνειδητοποίηση της Πηγής/ Δημιουργού μας, όλα αυτά, για παράδειγμα, δημιουργούν μετακίνηση φορτίου μέσα μας, που οδηγεί σε θεραπευτική οδό.
Θεραπεία είναι η επιθυμία μας να αλλάξουμε, αυτό αποτελεί τη μισή δουλειά. Η αλλαγή είναι που επιβεβαιώνει το συμβόλαιο μας να βγούμε από τον λήθαργο, από το απατηλό όνειρο, στο οποίο ζει ο κόσμος και δεν έχει καν υποπτευτεί ότι υπάρχει κάτι έξω από αυτό.
Θεραπεία δεν είναι να βγάλει κανείς μαλλιά αύριο ή να του έρθουν στα πόδια του λεφτά που έχει ανάγκη. Για τα επίπεδα που λαμβάνει χώρα μια θεραπεία μπορώ μόνο προσεγγίσεις από την εμπειρία μου να κάνω… για τι να πρωτομιλήσει κανείς. Για το καρμικό επίπεδο, το επίπεδο στο DNA μας, για το σύστημα πεποιθήσεων μας, για τις προστασίες που έχει βάλει το σώμα μας και που αυτές με τον καιρό οδηγούν στην ασθένεια (τα μπλοκαρίσματα δηλαδή της ενέργειας μέσα μας), για την αποκατάσταση του πνευματικού μας επιπέδου, για την επούλωση των ψυχολογικών μας τραυμάτων, όλα αυτά είναι παραδείγματα… όλα αυτά είναι αιτίες που οδηγούν στην εκδήλωση ασθένειας νοητικής ή σωματικής.
Όλα βρίσκονται εντός μας. Το καλό και το κακό. Επιλογή μου είναι προς τα πού θα στρέψω το βλέμμα μου. Όλες οι απαντήσεις και η θεραπεία που χρειαζόμαστε βρίσκεται εντός μας κρυμμένες, αλλά βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση(=κοιμούνται). Είναι ουτοπικό να νομίζει κανείς ότι θα θεραπευτεί αν συνεχίσει ακριβώς το ίδιο μοτίβο σκέψης και ζωής. Αν νομίζει ότι το ξεκλείδωμα αυτών των δυνατοτήτων θα έρθει όταν βλέπει τηλεόραση, τρώει ανθυγιεινά και δεν φροντίζει το ναό του, δηλαδή το σώμα του, δεν ασκεί την πνευματικότητα του, ανησυχεί και φοβάται, κάνει μόνο ότι του λέει το μυαλό του και είναι έρμαιο των συναισθημάτων, των φόβων, των ορμονών και των παρορμήσεών του. Είναι απίθανο. Δεν έχει συμβεί ποτέ και δεν γνωρίζω αν πρόκειται να συμβεί.
Όποιος αναζητά θεραπεία, ακόμα και αν δεν ξέρει το που, το πως και το γιατί, απλά ας εκδηλώσει συνειδητά την πρόθεση του, ας μείνει ανοιχτός και θα λάβει. Τότε θα ‘ρθουν οι αλλαγές. Παρατήρησε! Τότε θα ‘ρθουν οι δάσκαλοι/ θεραπευτές/ αυτοί που θα ανοίξουν το δρόμο. Τότε θα αρχίσεις να ακούς πιο προσεχιτκά τον εαυτό σου. Στο χέρι μας είναι να μη φοβηθούμε, αλλά να γίνουμε μέρος όλης αυτής της συνεργασίας.