Όταν θα συμβεί να τσακωνόμαστε ή να έχουμε έντονη συζήτηση με οποιονδήποτε μπροστά στο παιδί μας (αν μας ξεφύγει και  δεν έχουμε αποφύγει να  το κάνουμε μπροστά του) είναι απολύτως αναγκαίο να εξηγήσουμε στο παιδί μας ,

  • ότι ΔΕΝ φταίει αυτό
  • ότι είναι φυσιολογικό να εκτονώνει κανείς το συναίσθημα του
  • ότι όλοι το αγαπάμε και πολύ σημαντικό
  • ότι  δεν πρέπει να λάβει το μέρος κανενός μέσα του, διότι δεν γνωρίζει όλη την υπόθεση.

Έτσι βοηθάμε εμείς οι ίδιοι να μη γίνονται τα παιδιά μας  οι θεραπευτές μας μεγαλώνοντας, βοηθάμε στην ομαλή απεξάρτηση τους  από εμάς , τους εφησυχάζουμε ότι μπορούμε να πάρουμε την ευθύνη των πράξεων μας, τους επιτρέπουμε να ζήσουν την παιδική τους ηλικία, τα απενεργοποιούμε ότι αυτά δεν ευθύνονται για τα προβλήματα μας, τους δίνουμε ένα υγιές πρότυπο ενηλικίωσης και διαχείρισης των θεμάτων της ζωής, και – ποσό σημαντικό!!- τα βοηθάμε να μην παίρνουν μέσα τους κανενός το μέρος, αλλά να παραμένουν ουδέτερα.

Έλατε να δημιουργήσουμε έναν πιο υγιή κόσμο, μια γενιά ενηλίκων που ξέρει καλυτέρα από εμάς να διαχειρίζεται το συναίσθημα και να μην κλείνει την καρδιά της.